ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΠΑΤΑΛΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Ποια η άποψη σας για την πολιτική που σχεδιάζει και ετοιμάζεται να υλοποιήσει η νυν κυβέρνηση;

Ας αρχίσουμε με την κοινή διαπίστωση πως η σημερινή κατάσταση της χώρας μας οφείλεται, εν πολλώ, στον κρατικισμό και την αλόγιστη κακοδιαχείριση των δημόσιων οικονομικών που παρατηρήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες και πέρασε ως πρακτική ή ως νοοτροπία ανοχής, σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Αφενός, λοιπόν, οι ρίζες του προβλήματος είναι βαθιές, αφετέρου, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μερίδιο ευθύνης – άμεσα ή έμμεσα – για όσα βιώνουμε σήμερα.

Όσον αφορά στην πολιτική της κυβέρνησης, δεν υπάρχει αμφιβολία πως έχουμε φθάσει στο μη περαιτέρω και, συνεπώς, τα σκληρά – και σε μερικές περιπτώσεις, άδικα – μέτρα είναι μονόδρομος, ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα. Για να αποδώσουν, όμως, οι θυσίες που καλούμαστε να κάνουμε, πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να υπάρξουν και δυο άλλες προϋποθέσεις.

Πρώτον, οι πολιτικοί να σπάσουν αποφασιστικά και αδιαπραγμάτευτα το φαύλο κύκλο της διαφθοράς και της ανοχής της και, εν συνεχεία, να απαιτήσουν το ίδιο και από την κοινωνία. Δεν νοείται, για παράδειγμα, να μιλάμε για βουλευτική ασυλία ή παραγραφή ατοπημάτων σε μια σύγχρονη δημοκρατία που αξιώνει τη διαφάνεια και την ισονομία. Δεύτερον, η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες ώστε να βγούμε από την ύφεση, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Συνεπώς, αν και το έργο που καλείται να πράξει η σημερινή πολιτική ηγεσία είναι πραγματικά δύσκολο, οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να λάβει συνολικές αποφάσεις, και να τις υλοποιήσει με θάρρος και προσήλωση. Αλλιώς, το τίμημα θα είναι τεράστιο για εμάς και, κυρίως, για τα παιδιά μας.

Η Ελλάδα τι ρόλο μπορεί να διαδραματίσει στην διασφάλιση της ποιότητας του φαρμάκου;

Η διασφάλιση της αγοράς από τα πλαστά φάρμακα καθώς και η αρχή της ελεύθερης πρόσβασης του ασθενούς σε ενδεδειγμένες θεραπευτικές επιλογές αποτελούν τις βασικές κατακτήσεις του εθνικού συστήματος υγείας, τις οποίες και οφείλουμε να διαφυλάξουμε. Ειδικά για το θέμα των πλαστών φαρμάκων, η Ελλάδα, και το λέω με περισσή περηφάνια, αποτελεί πρότυπο. Κι αυτό διότι, τόσο η επώνυμη συνταγογράφηση με αποκλειστική ευθύνη του θεράποντος ιατρού όσο και η ταινία γνησιότητας για κάθε συσκευασία φαρμάκου με μοναδικό σειριακό αριθμό που χορηγείται από τον ΕΟΦ, έχουν δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό πλαίσιο που διασφαλίζει την ποιότητα και, άρα, τη δημόσια υγεία.

Αναπτύξτε τις σκέψεις σας για τα πρόσφατα μέτρα για τις τιμές και την ελληνική πραγματικότητα στο χώρο της φαρμακευτικής πολιτικής …

Στο γενικότερο πλαίσιο της συγκράτησης των δαπανών, η κυβέρνηση αποφάσισε την μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης κατά 1δις. ευρώ ετησίως, μια απόφαση την οποία ο κλάδος μας στήριξε. Προς αυτή την κατεύθυνση, προχώρησε στην ψήφιση του νόμου περί καθορισμού των τιμών στο μέσο όρο των τριών αντίστοιχων χαμηλότερων τιμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην έκδοση σχετικής αγορανομικής διάταξης. Λόγω τεχνικών δυσκολιών εφαρμογής της, όμως, τελικά εξέδωσε αιφνίδια και κατά παρέκκλιση του νόμου μια άλλη, μεταβατική διάταξη, η οποία επέβαλε κλιμακωτές μειώσεις από 0 ως 27%.

Ο κλάδος μας έχει εκφράσει την έντονη και βάσιμη διαφωνία του με την ανωτέρω διάταξη, η οποία ενδέχεται να οδηγήσει τόσο σε ελλείψεις φαρμάκων στην αγορά – μέσα από τη σημαντική αύξηση των νόμιμων παράλληλων εξαγωγών – όσο και στην αλλαγή των δεδομένων λειτουργίας κάποιων εταιρειών στη χώρα μας. Ελπίζουμε, λοιπόν, στην άμεση ανταπόκριση της κυβέρνησης ώστε να εφαρμοστεί ο ψηφισθείς νόμος, με θετικά αποτελέσματα στη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης αλλά χωρίς κίνδυνο για την πρόσβαση του ασθενούς σε ενδεδειγμένες θεραπείες.

Όπως έχω πει πολλές φορές, όμως, η φαρμακευτική πολιτική οφείλει να είναι συνολική και να μην εξετάζει αποσπασματικά το θέμα των τιμών. Άλλωστε, μελέτες του ΙΟΒΕ και της ΕΣΔΥ καταδεικνύουν πως ο κύριος παράγοντας που επηρεάζει την εν λόγω δαπάνη είναι ο όγκος των φαρμάκων και όχι οι τιμές τους. Συνεπώς, η μοναδική λύση είναι η καταγραφή και ο ενδελεχής ηλεκτρονικός έλεγχος της συνταγογραφίας, κάτι που θεωρείται αυτονόητη πράξη σε ολόκληρη την Ευρώπη αλλά αποτελεί μονάχα θεωρία για την Ελλάδα του 2010!

Ποιες οι προτάσεις σας προσωπικά αλλά και με τον θεσμικό σας ρόλο στα θέματα της μείωσης της γενικότερης δαπάνης υγείας στην Ελλάδα;

Χαίρομαι που αναφέρεστε στο σύνολο της δαπάνης υγείας καθώς η φαρμακευτική δαπάνη αποτελεί το 20% του συνόλου. Και όπως προανέφερα, ο ρόλος της πολιτείας της σε αυτήν είναι έντονα ρυθμιστικός, μέσα από τον καθορισμό των τιμών σύμφωνα με την εκάστοτε αγορανομική διάταξη.

Όσον αφορά στις λοιπές δαπάνες, όμως, η πολιτεία είναι απούσα, με την έννοια των ασφαλιστικών δικλείδων. Ελλείψει, λοιπόν, καταγραφής και ελέγχου των προμηθειών, των διαγνωστικών εξετάσεων ή των ιατρικών πράξεων, συναντούμε φαινόμενα διαφθοράς και σπατάλης. Και, δυστυχώς, αυτοί που εκμεταλλεύονται το παρόν κατεστημένο της αδιαφάνειας, προβάλλουν ισχυρή  αντίσταση στην εξυγίανσή του.

Σε αυτή την οικονομικά κρίσιμη συγκυρία, όμως, η πολιτεία οφείλει να φανεί πιο αποφασιστική και να έρθει σε οριστική ρήξη με ανάλογα φαινόμενα του παρελθόντος. Οφείλει να αλλάξει σελίδα και, όλοι μαζί, να χτίσουμε τη νέα αυτή περίοδο για τη σύγχρονη Ελλάδα σε υγείες και στέρεες βάσεις.